Digitale transformatie William Schrikker inspireert andere GI’s

Geregeld komen er andere Gecertificeerde Instellingen (GI’s), zoals Bureaus Jeugdzorg sinds de wetwijziging WMO 2015 heten, over de vloer bij de William Schrikker Stichting Jeugdbescherming & Jeugdreclassering. Ze staan dan op het onvermijdelijke punt om hun jeugddossiers en kwaliteitshandboeken te digitaliseren en willen de kunst afkijken bij de enige landelijke jeugdzorgorganisatie. ‘Hadden wij dat maar’, horen Robin Lansbergen, Maurice Rademaker en Sophie de Wijs dan steevast.

Dat punt komt er voor veel GI’s onvermijdelijk omdat de decentralisatie en marktwerking zorginstellingen dwingen zich te transformeren. Niet louter digitaliseren van informatie om tijd en kosten te besparen in administratieve processen. Die digitalisering is slechts het begin van de transformatie die wordt geëist, de eerste randvoorwaarde. Uiteindelijk is de kunst de kwaliteiten van medewerkers beter te benutten. Want dat is de enige manier om meer tijd met kinderen en hun ouders aan tafel beter te besteden. Precies wat cliënten in alle Nederlandse gemeentes en 42 jeugdzorg regio’s nodig hebben.

,,Ons werk draait om die cliënten”, begint Sophie de Wijs. Zij heeft dagelijks te maken met gebiedsmanagers en jeugdzorgwerkers, ze is als project- en beleidsmedewerker hun spreekbuis en ondersteuner. ,,Die kinderen en hun ouders, dat zijn onze cliënten en voor hen willen we er zijn, juist als het moet. Dat is wat we met onze werkprocessen en ICT-systemen zo goed mogelijk ondersteunen. Zodat onze jeugdzorgwerkers hun werk goed kunnen doen.”

Meer weten? Lees de CASE hiernaast.